Leon van Corven leidt u rond door de ziel van de reiziger!

portret Leon van Corven
Vakantietijd, tijd om uit te rusten, om je zinnen te verzetten, om een reis te maken. U gaat op weg, en u keert weerom. Wat je dan vroeger placht te doen: meteen naar de plaatselijke fotohandel om je filmrolletjes te laten ontwikkelen en afdrukken. De foto’s van je vakantie plakte je in een album, en dat album verdween na verloop van tijd uit zicht. Op zolder of zo. Vage herinneringen bleven. Tegenwoordig zet je al je foto’s in een folder op je pc. Het digitale geheugen is onmetelijk groot, een universum waarin uiteindelijk alles verdwijnt. Af en toe klik je misschien nog eens wat aan, maar ook hier: slechts vage herinneringen blijven. Evenwel, soms maak je een reis die echt onvergetelijk is. Een reis die je leven verandert.
Een reis die eigenlijk onbeschrijfelijk is, maar waarover je iedereen wilt vertellen. Leon en Wilma van Corven maakten in 2015 zo’n reis, en dat leidde tot een bijzonder boekje: ‘Gaan’.

gedichten-bundel-voorkant

De Camino is: mensen

Leon en Wilma fietsten vanuit Tilburg naar Santiago de Compostella. Ze voegden zich aldus in een onafzienbaar lange stoet mensen – vele miljoenen door de tijd heen - , want al vanaf de eerste helft van de elfde eeuw gaan er pelgrims uit heel Europa op stap naar het graf van de apostel Jacobus de Meerdere, gelegen in het noordwestelijke puntje van Spanje (niet ver van Kaap Finisterre: finis terrae, het einde van de wereld). Letterlijk ‘op stap’, want de meesten liepen.  Ze volgden de ‘Camino’ (vertaald: route, pad, weg), zoals de pelgrimsroute al van oudsher heet; de voettocht over die Camino was een tocht die diverse maanden duurde. Leon en Wilma gingen op de fiets, en legden in 59 dagen de afstand af. Anders dan met name de pelgrims van vroeger hadden ze geen religieuze beweegreden. Ze kwamen in beweging nadat ze een paar jaar eerder in Frankrijk, toen ze van hun camping in Bonneval naar Chartres fietsten, ervaren hadden hoe inspirerend zo’n tocht kan zijn. Leon verwoordt het aldus in zijn boekje: “De Camino is je eigen, persoonlijke reis. Een ontmoeting met je mogelijkheden en eigenschappen, tekortkomingen en eigenaardigheden. En het is vooral ook een reis van ervaren; van de dagelijkse uitdaging om – in ons geval samen – het onbekende te beleven en dagelijks heel dicht bij elkaar te zijn. De Camino is mensen. (…) De Camino is ontmoetingen.” De Camino is dus een metafoor voor je levensweg.

Zoektocht

De Camino is een zoektocht. De ondertitel van Leon’s boekje luidt: ‘een poëtische zoektocht naar Santiago de Compostela’. (even ter zijde: De Taalunie schrijft voor dat de bijnaam in het Nederlands met een dubbele L wordt geschreven. Plaatselijk schrijft men maar een L) Vreemd uitgedrukt wellicht, dat ‘zoektocht’, want Tilburg en Santiago staan duidelijk op de kaart, en met een van die moderne navigatiesystemen kún je eenvoudigweg niet verdwalen. Toch is het woord ‘zoektocht’ heel passend. Het gaat immers niet om de bestemming, maar om de reis ernaartoe. En die reis is, zoals het leven zelf, ongewis, vol verrassingen, en vol raadsels. Live for the journey, not the destination. Of met de woorden van Confusius: de weg zelf is je bestemming. Leon en Wilma gingen op weg, en het veranderde -naar Leon in ‘Gaan’ stelt- hun leven. Het is eigenlijk toch een echte pelgrimstocht geworden. Laat ik Leon hier even citeren: “God noch zijn apostel inspireerde ons tot de reis naar Santiago de Compostela. Er lag ook geen visioen of andere spirituele bron aan de tocht ten grondslag. De reden was aardser. Niet per se vulgair, daar is een pelgrimage (wat het toch bleek te zijn) te serieus of –beter– te belangrijk en te inspirerend voor.”

Wat eerder bedacht was als een ‘fietsvakantie’ werd al snel een ‘expeditie in vrijheid’, zoals Leon me schreef. “Het doet absoluut wat met je om, twee maanden lang, dagelijks op weg te zijn.
Je komt in een ritme, buiten de langs je heen stromende maatschappij.

Eenvoud. Ontmoetingen. Mensen. Improviseren. Leren. Cultuur. Geschiedenis. Beleven. Het komt allemaal voorbij en vooral… binnen!” En hij voegt hieraan nog toe: “De gedichten zijn na de reis geschreven, gebaseerd op dagboekaantekeningen. Ze staan chronologisch in de bundel, maar kunnen in elke volgorde gelezen worden. Het mag voor de lezer net zo’n zoektocht zijn als voor mij. Dat geldt overigens ook voor de illustraties.”

GAAN

Wat een prachtige, krachtige titel: ‘GAAN’. In zijn boek doet Leon verslag, maar niet in de vorm van een verhaal. Het boek bevat 67 gedichten en een lied. Die vertellen hoe de tocht verliep, over de bijzondere ontmoetingen, over hun overpeinzingen en gevoelens, over hun herinneringen. Het is alsof je, lezend, de reis meemaakt, zo helder, zo invoelbaar. Wat opvalt: er worden vele, vele tranen vergoten, en de allermooiste worden voor het slot bewaard.
Leon en Wilma nemen het vliegtuig terug naar Nederland.
Het toestel taxiet langzaam naar de startbaan; de blik over de vleugel vangt de zon, en dan:

Het rollende wiel kondigt het
Vertrek aan
Dat in een onverklaarbaar
Mooi moment
Warme tranen in mijn ogen brandt

Mijn blik opzij toont me mijn
Grootste lief
In innige emotie grijp ik
Haar hand
Smelten we samen in een gelukkig verdriet

Onze ogen houden elkaar
Intens vast
Branden alle herinneringen in
Hete tranen
Voor eeuwig in ons hart

Als het vliegtuig in een
Laatste draai
Nog een blik gunt op de
Eeuwige stad
Sluiten we een moment onze ogen

In dankbaarheid

Aardig om te weten!
In het boekje staat ook een blues voor het verdronken dorp Portomarin onder de titel ‘genummerde stenen’ (het kerkje en enkele waardevolle historische gebouwen van het dorp werden in verband met de aanleg van een stuwmeer in de jaren zestig steen voor steen afgebroken en elders weer opgebouwd).
Goirlenaar Robert Smit (van de Robert Smith Bluesband) heeft het nummer Portomarin op muziek heeft gezet. Het werd tijdens de presentatie van het boek uitgevoerd.

Voor het goede doel

Een mooi boek (130 pagina’s), geïllustreerd door Rudolf Matulessya, een lief boek, een wijs boek, kortom een boek om jezelf of iemand anders cadeau te doen. Voor 15 euro bent u de man (of vrouw). En, warempel, dan steun je en passant ook nog een goed doel: KiKa, de Stichting Kinderen Kankervrij. De gehele opbrengst gaat naar KiKa! De eerste 2000 euro zijn inmiddels al aan KiKa overgemaakt.

Interesse?
Deze uitgave is verkrijgbaar bij de Tilburgse boekhandels zoals boekhandel Gianotten Mutsaers en Boekhandel Livius de Zevensprong.

Dit was een korte rondleiding van Leon van Corven door de ziel van de reiziger.

Beleef meer en lees het boekje!